تبریک می گویم، شما گام بزرگی در مسیر تولید موسیقی خود برداشته اید و تصمیم گرفتید یک جفت بلندگوی مناسب برای استودیو تهیه کنید. شما در حال ارتقاء سطح کیفیت موسیقی خود هستید!

با این حال، یک سوال بسیار مهم  اغلب نادیده گرفته می شود که باید قبل از اتصال و پخش از خود بپرسید: “بلندگوها را دقیقاً کجا قرار دهم؟”

قبل از اینکه آنها را بخرید، احتمالاً قبلاً می دانستید که آنها را در کدام اتاق قرار داده اید – به احتمال زیاد یک اتاق خواب یا اتاق اضافی – اما آیا به این فکر کرده اید که آنها باید در آن اتاق قرار بگیرند؟

موقعیت بلندگوهای شما نسبت به یکدیگر، سطوح مختلف اتاق و گوش شما برای نمایش دقیق صدای شما، هم از نظر پاسخ فرکانسی و هم از نظر ایمیج استریو، بسیار مهم است.

در این مقاله ما فقط بر روی بهترین محل قرارگیری اسپیکر مانیتورینگ تمرکز می کنیم و 6 قانون کلی را بیان می کنیم که باید به شما در تصمیم گیری بهتر در مورد نحوه تنظیم اسپیکر ها در اتاق کمک کند.

با تمام این قوانین، اندازه و ابعاد اتاق شما تعیین می کند که چقدر می توانید آنها را رعایت کنید. و حتی اگر نمی توانید، باز هم بسیار مفید است بدانید که چگونه صدایی که از بلندگوهای شما خارج می شود تحت تأثیر موقعیت بلندگو قرار می گیرد.

قانون 1:  موقعیت گوش دادن خود را 38 درصد از مسیر ورود به اتاق تنظیم کنید

به طور کلی فرض بر این است که اکثر افراد در یک اتاق مستطیل شکل کار می کنند، بنابراین شما اغلب این توصیه “38٪ کاهش طول اتاق” را می بینید که در مقاله های مربوط به این موضوع ذکر شده است. دلیل این امر اجتناب از نشستن در مرکز اتاق است، جایی که ممکن است لغو فاز در فرکانس‌های پایین‌تر رخ دهد.

بیس همچنین در طول اتاق بهتر رفتار می کند، زیرا امواج فضای بیشتری برای پراکندگی دارند.

در صورت امکان از استفاده از اتاق مکعبی شکل خودداری کنید، زیرا امواج صوتی که از ابعاد مساوی اتاق منعکس می شوند باعث می شود برخی فرکانس ها بسیار بلند و برخی دیگر بسیار آرام باشند. این مشکل هنوز در اکثر اشکال اتاق رخ می دهد، اما در یک مکعب همان مسائل تشدید می شود.

قانون 2: یک مثلث متساوی الاضلاع بین گوینده و سر خود تشکیل دهید

این ممکن است جهانی ترین قاعده ای باشد که برای همه تنظیمات استودیویی اعمال می شود، و به سختی می توانید کسی را پیدا کنید که با آن مخالف باشد، زیرا اساس ایجاد یک “صحنه صوتی” دقیق در اتاق شما را تشکیل می دهد.

البته، اندازه اتاق شما دقیقاً تعیین می کند که این مثلث چقدر بزرگ خواهد بود، همانطور که سایر عوامل ذکر شده در این مقاله نیز مشخص می کنند – اما زمانی که موقعیت گوش دادن خود را تعیین کردید، باید بتوانید نقطه شروعی را در نظر بگیرید.  با این حال، نگاهی به استودیوی نسبتاً فروتنانه Four Tet بیندازید که بهترین محل قرارگیری اسپیکر مانیتورینگ بهتر متوجه بشوید :

اگر حرفه‌ای‌ها می‌توانند این کار را انجام دهند، پس دلیلی وجود ندارد که شما هم نتوانید (اگرچه نمی‌خواهید خیلی نزدیک‌تر از این باشید!)

هنگامی که مثلث متساوی الاضلاع خود را تنظیم کردید، همچنین ایده خوبی است که زاویه (‘toe-in’) بلندگوها را طوری تنظیم کنید که به سمت شما باشند.

در مورد موقعیت بلندگوهای شما در ارتفاع – بحث کمی در مورد اینکه آیا توییترها یا ووفرها باید در سطح گوش باشند وجود دارد. در هر صورت، شما نمی خواهید به آنها نگاه کنید – تا زمانی که تقریباً در ارتفاع گوش هستند.

قانون 3: از قرار دادن بلندگو در گوشه خودداری کنید

گوشه اتاق ها به طور کلی به عنوان مناطق مشکل دار در زمینه یک استودیو موسیقی در نظر گرفته می شوند. گوشه‌ها معمولاً جایی هستند که می‌توانید بیس ترپ هارا در آنجا نصب کنید زیرا فرکانس‌های باس تمایل دارند در این نقاط جمع شوند.

حالا تصور کنید یکی از بلندگوهای خود را در گوشه ای قرار دهید – انعکاس های پیچیده همراه با صدای مستقیم ووفر شما باعث افزایش شدید بلندی در فرکانس های باس می شود.

تعیین فاصله بین بلندگوها و دیوار پشت آنها کمی پیچیده تر است. مسافت ~ 3 فوت / 1 متر به طور کلی یک مقدار سالم در نظر گرفته می شود، اما به دلیل محدودیت فضا اغلب برای بسیاری از ما امکان پذیر نیست.

همانطور که بلندگوها را به دیوار جلویی نزدیکتر می کنیم، بازتاب های اولیه می توانند با صدای مستقیم درایورها شروع به لکه دار شدن کنند، بنابراین بر روی گذرا و تصویر استریو تاثیر می گذارد. اگر به حرکت دادن بلندگو به دیوار ادامه دهیم، این مشکل را می توان کاهش داد، اما با یک مشکل متفاوت جایگزین می شود – افزایش بیس.

بنابراین اگر نمی توانید از قرار دادن بلندگوهای خود در این موقعیت ها اجتناب کنید، فقط مراقب راه هایی باشید که ممکن است بر صدای بلندگوهای شما تأثیر بگذارد.

قانون 4:  فاصله بلندگو تا دیوار کناری و بلندگو تا دیوار جلو باید متفاوت باشد

اندازه گیری دیگری که باید به آن دقت کنیم این است که چگونه فواصل سطوح مختلف با یکدیگر ارتباط دارند.

پس از تنظیم بهترین محل قرارگیری اسپیکر مانیتورینگ از دیوار جلو، ممکن است بخواهیم بررسی کنیم که این فاصله با فاصله از دیوارهای جانبی برابر نیست.

اگر این فواصل مساوی باشند، احتمال وقوع امواج ایستاده وجود دارد که بار دیگر منجر به افزایش فرکانس‌های باس می‌شود.

همچنین از نمودار بالا توجه کنید که چگونه فاصله بلندگو تا دیوار کناری در هر طرف یکسان است. این مفهوم از تقارن در طراحی و توسعه یک محیط نظارت برای موسیقی مهم است. اگر این فواصل متفاوت بود، انعکاس هایی که زودتر از یک طرف می رسند احتمالاً تصویر استریو را مختل می کنند و آن را به چپ یا راست منحرف می کنند.

قانون 5: ووفرها را دقیقاً در وسط راه بین کف و سقف قرار ندهید!

مجدداً، تئوری در اینجا این است که قرار دادن ووفرهای خود در یک نقطه میانی در اتاق باعث می شود که با مشکلات لغو فاز باس مواجه شوید.

مشابه داشتن موقعیت گوش دادن در گره‌ای که فرکانس باس به طور دقیق شنیده نمی‌شود، قرار دادن یک بلندگو در یک منطقه مشکل مشابه، خروج آن فرکانس را برای آن دشوار می‌کند.

اما چه اتفاقی می افتد اگر ما فقط بلندگوهای خود را در سطح گوش قرار دهیم و اکنون متوجه شده باشیم که ووفرها در وسط راه بین کف و سقف قرار گرفته اند؟

اگر اینطور است، احتمالاً بهتر است اسپیکرهای خود را در جایی که هستند نگه دارید. از این گذشته، آنها احتمالاً به گونه ای طراحی شده اند که در سطح گوش قرار گیرند، و علاوه بر این، ما نمی توانیم با اطمینان بگوییم که چگونه مواد موجود در کف و سقف ممکن است بر امواج صوتی منعکس شده تأثیر بگذارند.

اگر می خواهید، می توانید همیشه بلندگوهای خود را کمی بالا بیاورید و به سمت پایین به سمت گوش های خود ببرید. مطمئن شوید که آن را با پیکربندی قبلی خود تست کنید تا مطمئن شوید که صدا را بیشتر به خطر نمی اندازید.

قانون 6: از قرار دادن مانیتورها به طور مستقیم روی میز خودداری کنید

اگر تازه شروع به ساخت استودیوی خود کرده اید، ممکن است وسوسه شوید که بزرگترین میز خود را بیاورید و همه چیز را روی آن قرار دهید. این چیزی است که اگر می توانید باید از آن اجتناب کنید!

بلندگوی که مستقیماً روی میز قرار می گیرد، صدا را از سطح منعکس می کند، به خصوص اگر در پایین میز عمیق قرار گیرد. همچنین ممکن است وضوح صدا را از طریق لرزش میز نیز مختل کند.

اگر نمی‌توانید از نصب بلندگوهای روی میز خودداری کنید، مطمئن شوید که یک جفت پلت فرم جداکننده در زیر آن قرار دهید. اینها معمولاً از فوم ضخیم و آکوستیک ساخته می شوند و حتی گاهی اوقات به صورت رایگان با یک مجموعه بلندگو عرضه می شوند.

اگر می توانید، چند پایه بلندگو تهیه کنید تا هر کدام به درستی ایزوله شوند و احتمال انعکاس و لرزش های ناخواسته که صدای شما را به خطر می اندازند، کاهش می یابد.

نتیجه

به طور خلاصه، بسیاری از ما هرگز پا در یک محیط استودیویی عالی نخواهیم گذاشت، چه رسد به اینکه صاحب یک محیط استودیویی باشیم، بنابراین باید با آنچه که داریم بهترین کار را انجام دهیم.

احتمالاً متوجه شده اید که بیشتر مشکلاتی که به وجود می آیند مربوط به فرکانس های باس است که عمدتاً به دلیل اندازه بسیار زیاد آنها است. بسیاری از این مشکلات را می توان با استفاده از درمان آکوستیک که در مقاله ای دیگر بررسی خواهیم کرد، بیشتر کاهش داد.

حتی اگر نتوانیم محیط مانیتورینگ ایده آلی را برای موسیقی خود ایجاد کنیم، و نتوانیم بلندگوهای خود را در جایی که باید باشند، قرار دهیم، مهم است که بدانیم بهترین محل قرارگیری اسپیکر مانیتورینگ کجاست و چه تاثیری بر صدای ما دارد. همچنین شما برای بالا بردن کیفیت شنوایی خود میتوانید از پنل آکوستیک مانند فوم شانه تخم مرغی استفاده کنید

برای مثال، اگر نمی‌توانیم بلندگوهایمان را درست روی دیوار پشتی قرار دهیم، دانستن اینکه احتمالاً چه تأثیری بر صدای ما خواهد گذاشت مفید است. قبل از دستیابی به EQ برای پایین آوردن باس ما، باید به خاطر داشته باشیم که این می تواند به سادگی دیوار جلویی باشد که به عنوان یک تقویت کننده عمل می کند.

در پایان روز، به دانستن ویژگی‌های کوچک استودیوی شما از نظر پاسخ فرکانسی و اینکه چگونه ممکن است صدای شما را «تحریف» کنند، می‌پردازیم. این با زمان صرف شده در استودیو، ارجاع مداوم به موسیقی دیگر و آزمایش موازی موسیقی خود بر روی سیستم های صوتی دیگر همراه است.

اگر نمی توانید بلندگوهای خود را در جایی که نیاز دارید قرار دهید ناامید نشوید، فقط روی خلاقیت تمرکز کنید و به مرور زمان محیط استودیو و آشنایی خودتان با آن را بهبود بخشید!